Samaipata

Hola,

We hebben al een paar gouden plakken. Zou nu wel voor heel even in Nederland willen zijn. Dat gevoel. Samen kijken en genieten van de spelen. Ik word goed op de hoogte gehouden maar kan t helaas niet zien. Misschien morgenochtend in t café als t open is. Dan ga ik de 500 meter kijken.

In Santa Cruz ben ik via via terecht gekomen bij het institute oncologie om daar een paar weken als vrijwilligster te werken. Ik ben er al geweest om te kijken en werd meteen aangenomen...... Inmiddels een mail gekregen dat het niet doorgaat, helaas. Mijn Spaans is niet goed genoeg. Ik zou als sociaalwerkster huisbezoeken gaan afleggen bij gezinnen met kinderen. 

Ik ben in Samaipata geweest. Jelena nogmaals bedankt! Marga en Pieter die 30 jaar hebben gewerkt met een prachtig resultaat. La Vispera. Ik ben een paar dagen in een paradijs geweest. Geen 5 sterrenhotel met zwembaden. Maar een prachtig huisje op een berg. Een mooie jungle tuin met een geweldig uitzicht. Een oase van rust. Zie de foto en film. Samaipata is ook een heerlijk dorpje. Ligt in een vallei. Met in de bergen de mooiste huizen. Van heel veel rijke Bolivianen. Samaipata is ook een ware jungle. Dus uppeta de jungle in. Heel prachtig en heel mooi maar wat een blubber en klei. Zag er niet uit. Was alleen maar bezig mij staande te houden. Wat overigens niet gelukt is....

Die avond bij Marga en Pieter een kopje thee gedronken. Ze wonen zelf wat hoger op de berg en bemoeien zich niet meer met la Vispera. Een waanzinnig huis met prachtige inrichting. Dat verwacht je niet van een huisje van klei. Daar heb ik me dus al vaker in vergist. Mooie gesprekken gehad. Hier ga ik dus mijn rust nemen. En het lukt. De volgende dag ben ik nog iets hoger geklommen naar el Trono, de troon. Daar heb je het mooiste uitzicht. Vanaf die plek heb ik een gedichtje geschreven:

Bolivia wat ben je mooi, Bolivia wat ben je echt,

Met je prachtige natuur, ongerept en zo puur. Bergen, met 50 tinten groen, je diversiteit daar is het om te doen.

Bolivia wat ben je mooi, Bolivia wat ben je echt,

Dessert, jungle, zoutvlakte, nevelwoud in één land, zoveel rijkdom, maar je hebt ook een andere kant. Ik mij terdege bewust, van grote armoede, voor vele kansloze toekomst en politieke onrust. Maar ondanks dat, 

Bolivia wat ben je mooi, Bolivia wat ben je echt.

Je hebt mijn hart gestolen oprecht!

Erica y Miranda

Die avond met Nick gegeten. Ik had hem ontmoet bij de laundry. Na het eten hebben we in een winkeltje nog een flesje boliviaanse wijn gekocht. Je vraagt meteen of ze hem willen openen en je krijgt er 2 plastic glazen bij. Op het plein (plaza) leeggedronken. Je zit dan tussen de locals. Heel gezellig, midden in de nacht in een t shirtje in Zuid Amerika. Weer de mooiste gesprekken. Een avond met gouden randje! De volgende dag nog een Chill dag ingelast. Beetje wandelen, geld regelen etc. Toen heb ik hem mijn paradijsje laten zien. Hij vond het ook geweldig. Lekker in t gras gelegen. Wijntje erbij..... En ik probeer Nick over te halen om mee naar Che Guevara te gaan. Een dag tour van 5 tot 8 kost 1000 bolivianos is 100 euro. Een 2 daagse tour kost 3000 bolivianos. Echt te veel geld. Nick ging de volgende dag naar Sucre. En ik op eigen houtje eerst naar Valle Grande en de dag erna naar La Higuera. Met schone sokken, t shirt en schoon ondergoed ging ik op weg. Mijn grote backpack achter gelaten. Karine, runt nu la Vispera, gaf me de tip eerst naar een dorp verderop te gaan. Daar gaan meer minibusjes naar Valle Grande. Perfect. Binnen 3,5 uur was ik er. Bij toerist buro afgezet. De Che specialist. Maar geen Engels spreken. Shit wat blijft dat toch lastig. Gelukkig was er Italiaan bij het groepje. Hij heeft alles voor mij vertaald. Tussen 1 en 2 had ik de tijd om te eten en onderkomen te zoeken. Het dorp is super saai, het regende keihard dus triest, zooi, klei en dan denk ik...... Geen verwarming. Geen WiFi nooit van gehoord. Ben van de wereld afgesloten 2 dagen. Ik heb een huis, hok gevonden voor 3,5 euro. Daar kun je weinig van verwachten. Was ook zo..... Maar om 2 uur eerst met gids naar t museum van Che geweest, hospital. Heel indrukwekkend, en naar zijn begraafplaats. Ontzettend veel verteld over zijn leven, zijn kids, zijn doel en zijn weg ernaar toe. Ook Tania, van Duitse afkomst, geruillastrijdster, ligt daar begraven. Ze is 30 jaar geworden en heeft met Che gevochten. Che was haar grote liefde. Om 5 uur alles gezien. Wat doe je dan in zo een gat...... Eettent zoeken. Heel lang blijven zitten maar om 7 uur toch naar mijn hok..... Koud. Het regende nog steeds. Gelukkig niet binnen. Maar alles was klam..... De muren, gordijnen en mijn dekens..... Tot half 9 wat gaan lezen en toen met mijn kleren aan tussen de klamme lappen....nooit meer zo goedkoop ;))))). Volgende ochtend om 8 uur op weg naar La higuera. Taxikosten delen met een Braziliaan. Er zou een 4WD geregeld zijn. Nee dus. Oude taxi. Nou dat heb ik geweten. Ik heb de death road gereden maar niet in la paz. Je bent een dorp uit en meteen van de geasfalteerde weg af. Dus in de klei bende 3,5 uur glibberen door de bergen. Inmiddels scheen de zon en kwamen we aan in La Higuera. Een plaatsje van 100 inwoners. En de plaats waar Che Guevara gevonden en geëxecuteerd is. Daar het e.e.a. bekeken en weer terug naar Valle Grande. 3,5 uur. Vandaar wilde ik direct door naar Samaipata. Geen minuut langer in Valle Grande blijven. Het blijft een hilarisch verhaal de minibusjes. Je gaat er met z'n zessen in maar onderweg worden er allemaal mensen opgepikt. Dus zit je met 9 of 10 man in zo'n busje gepropt. Allemaal bolivianos zo in t zakkie :)))). Om zes uur 's avonds was ik weer in mijn paradijs. Waar Karine mij opwachtte en verhaal wilde horen. Ze zei. Well done! Weinig Spaans en daar geen woord Engels. Ik was precies 500 bolivianos, 50 euro kwijt. Heerlijk gedoucht en van mijn uitzicht genoten. De volgende naar santa cruz..... Heel lief hotelletje midden in het centrum. Ik viel met mijn neus in de boter. Pre carnaval.... Een optocht langs mijn hotel. Sta ik daar weer vol ongeloof naar dansende en zingende mensen te kijken..... Weer een avond met een gouden randje. Met een Chileens stel nog een borrel gaan drinken. Hun 3 prachtige meiden stonden vanmorgen vroeg al in mijn kamer.....Ik ben echt in zuid Amerika. Wat mijn plan verder is weet ik nog niet nu mijn baantje niet doorgaat. Spaanse les nemen of van hier naar brasil......

Beso, Erica X